พิพิธภัณฑ์รูปภาพแห่งนี้ สร้างขึ้นในปี 1933 เป็นโรงภาพยนต์ปรับอากาศแห่งแรกของไต้หวัน  รองรับผู้ชมมากถึง 500 ที่นั่ง ในส่วนชั้นที่ 2 ของโรงภาพยนต์นี้ ได้รับความเสียหายอย่างมาก จากการทิ้งระเบิดทางอากาศในปี 1944

ก่อนที่จะได้รับการปรับปรุงซ่อมแซมโดยรัฐบาล และเปลี่ยนชื่อเป็น “โรงภาพยนต์กั๋วหมิน” ซึ่งได้รับความนิยมอย่างล้นหลามในช่วงนั้น แต่ต้องปิดตัวลงในปี 1990 เนื่องจากการเติบโตของร้านเช่าวิดีโอ และข้อพิพาทระหว่างเทศบาลเมืองและเทศบาลเขตซินจู๋

ปัจจุบัน โรงภาพยนต์แห่งนี้กลายเป็นสถานที่จัดงานวัฒนธรรมของเมืองซินจู๋ นิทรรศการศิลปะแห่งชาติ รวมถึงเปิดเป็นพิพิธภัณฑ์ภาพถ่ายภายในโรงภาพยนต์อีกด้วย โดยมีวัตถุประสงค์เพื่ออนุรักษ์มรดกทางวัฒนธรรม และเป็นพื้นที่สำหรับการแสดงภาพยนตร์ ภายในยังมีหอจดหมายเหตุ พิพิธภัณฑ์จัดแสดงและวิจัยรายการที่เกี่ยวข้องกับภาพยนตร์ รวมถึงมีการสนับสนุนการศึกษาด้านภาพยนตร์อีกด้วย