ในอดีตท่าเรือแห่งนี้เคยเป็นศูนย์กลางส่งออกกล้วยที่สำคัญของเมืองเกาสง โดยมีโกดังสินค้า 2 ชั้นแบบเปิดโล่ง สำหรับจัดเก็บกล้วยที่สร้างขึ้นในปี 1963 ซึ่งการออกแบบลักษณะนี้ มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว

เหมาะสมต่อการระบายอากาศตามธรรมชาติ ในการจัดเก็บกล้วยจำนวนมาก เนื่องจากกาลเวลาที่เปลี่ยนไป ประกอบกับการส่งออกกล้วยลดลง ทำให้ท่าเรือแห่งนี้ปิดตัวลง และในปี 2010 ถูกเปลี่ยนให้เป็นสถานที่ทางประวัติศาสตร์แทน โดยตั้งชื่อใหม่ว่า “Banana Pier” หรือ “ท่าเรือกล้วย”

ภายในโกดังถูกปรับปรุงและเปลี่ยนให้เป็นสถานที่ท่องเที่ยว โดยชั้นล่างทำเป็นร้านขายสินค้าที่ระลึก บ้านจัดเเสดงประวัติของกล้วย และท่าจอดเรือสำราญจำลอง ในขณะที่ชั้นบนถูกเนรมิตให้เป็นห้องอาหารสุดพิเศษ ที่สามารถมองเห็นวิวทะเลสวยด้านหน้า และวิวเขาทางด้านหลัง